William Link / USGS / Flickr / CC0 1.0
De keizerspinguïn is de bekendste van de 17 pinguïnsoorten ter wereld en is ook de grootste, met een gewicht tot 90 pond. Dat extreme gewicht is essentieel omdat deze leden van de Spheniscidae- vogelfamilie niet in staat zijn om tot twee maanden te voeden terwijl ze hun enkele ei incuberen; in plaats daarvan leven ze van hun vetreserves. Deze factsheet kan je helpen om nog meer te leren over deze fascinerende vogels, inclusief hoe je ze beter kunt waarderen en ze zelfs in het wild kunt zien.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Aptenodytes forsteri Gemeenschappelijke naam: Keizerspinguïn Levensduur: 20-25 jaar Grootte: 44-48 inch Gewicht: 65-90 pond Spanwijdte: 30-35 inch Beschermingsstatus: Bijna bedreigd
Keizer Penguin Identification
Het tonvormige lichaam, de rechtopstaande waggelende houding en het bonte, smokingachtige verenkleed helpen onmiddellijk pinguïns te identificeren, maar vogelaars moeten een beetje beter kijken om er zeker van te zijn dat ze een keizerspinguïn zien. De geslachten zijn vergelijkbaar met een zwarte of zilveren kop, rug en vleugels die mogelijk donkerder zijn op de schouder en langs de rand van het donkere verenkleed. De borst en buik zijn wit en kunnen een gele was onder de kin vertonen. Er is een gemengde gele en witte oorlap die aan de bovenkant donkerder is en de vogels hebben donker grijs-zwarte poten. De donkere snavel is smal en taps toelopend, met een bleek perzik-roze grijnsvlek. Mannetjes zijn over het algemeen zwaarder dan vrouwtjes, hoewel er een overlap is tussen de seksen en een zware vrouw kan groter zijn dan een lichte man.
Juvenielen zijn in eerste instantie bedekt met donzige, lichtgrijze dons met een wit gezicht en zwarte kop, maar naarmate ze donsgroeien, wordt ze modderbruin totdat ze worden afgeworpen terwijl ze vervellen tot volwassen verenkleed. Tijdens het vervellen hebben ze een zeer vlekkerig, smerig uiterlijk.
Geluid is van cruciaal belang voor keizerspinguïns om elkaar te identificeren, zowel als kuikens als volwassenen, en ze hebben de breedste roepvariaties van alle pinguïnsoorten. Typische oproepen zijn raspende 'craaaaal'-geluiden, fluitjes en ululaties.
Keizerpinguïn versus koningpinguïn
De keizerspinguïn en de koningspinguïn lijken opmerkelijk veel op elkaar, maar er zijn belangrijke verschillen die elke soort onderscheiden. Koningspinguïns zijn kleurrijker, met een gewaagde oranje oorlap en een donkere grijns dan keizerspinguïns. Koningspinguïns hebben ook meer oranje op het bovenste deel van de borst en hun grijns is donkerder en veel meer oranje dan perzikkleurig. Keizerspinguïns zijn merkbaar groter dan hun koningsneven en hun bereik is beperkt tot Antarctica, terwijl koningspinguïns verder naar het noorden reiken.
Keizerpinguïn Habitat en distributie
Keizerpinguïns zijn te vinden langs de kust van Antarctica op ijsplaten en in de zee, waar ze veel tijd doorbrengen met jagen. Nestelende kolonies worden meestal gevonden in de buurt van ijsbergen en rotspartijen die wat beschutting bieden tegen Antarctische winden, maar het is niet ongebruikelijk om deze pinguïns in de open lucht op het Antarctische ijs te vinden.
Migratiepatroon
Deze pinguïns hebben een migratie op korte termijn tussen nestelende kolonies en de zee om te voeden, maar ze blijven het hele jaar door op Antarctica en blijven temperaturen zo koud als -80 graden Fahrenheit (-62 graden Celsius).
Gedrag
Keizerspinguïns zijn zeer sociale vogels en vormen kolonies met routinematig duizenden vogels. Tijdens de strenge winters kruipen de vogels samen voor warmte, vaak verschuivende posities, zodat verschillende vogels zich op verschillende tijdstippen aan de koudere rand van de kruip bevinden. Ze kunnen ook hun houding veranderen om neer te knijpen en lichaamswarmte beter te behouden.
Deze vogels zijn behendige, krachtige zwemmers en kunnen tot 1600 voet onder het oppervlak duiken, waar ze tot 20 minuten onder water kunnen blijven. Hun zwemsnelheid kan zo snel zijn als negen mijl per uur. Op het land gebruiken ze vaak rodelen om sneller over het ijs te glijden, met behulp van hun flippers en voeten om hen te helpen voort te stuwen. Hierdoor kunnen ze sneller bewegen dan hun korte, stompe benen kunnen lopen.
Zoals alle pinguïns, zijn keizerspinguïns vluchtloos.
Dieet en voeding
Keizerspinguïns zijn piscivoor en eten meestal vis, samen met kleinere hoeveelheden krill, inktvis en schaaldieren. De Antarctische zilvervis is een favoriet voedsel, maar ze zullen elke vis nemen die ze met succes kunnen jagen. Ze voeden zich alleen in het water tijdens het zwemmen en zigzaggen om prooien te achtervolgen. Terwijl volwassenen gedeeltelijk verteerde vissen uitbraken om hun kuikens te voeren, krijgen zeer jonge keizerspinguïnkuikens gewassen melk.
Leer hoe, wat en wanneer pinguïns etennesting
Dit zijn monogame vogels die geen enkel nest bouwen. In plaats daarvan zullen de mannelijke ouders hun ei uitbroeden door het op hun voeten te houden en het 62-67 dagen met een broedzak te bedekken, zonder voedsel te gaan terwijl de vrouwtjes naar de zee trekken om te jagen.
De keizerspinguïn is een van de slechts twee pinguïnsoorten die eieren uitbroeden tijdens Antarctische winters, de andere is de Adelie-pinguïn. Eieren worden gelegd in mei.
Eieren en jong
Keizerspinguïns produceren jaarlijks slechts één bleek, gewoon wit ei. Nadat de kuikens uitkomen en de vrouwtjes terugkeren van hun foerageerreis, werken beide ouders aan het grootbrengen van de jongen, afwisselend jacht en ouderlijke zorgperioden. Naarmate de kuikens ouder worden, kunnen ze worden achtergelaten in een gemeenschappelijke kudde jonge keizerspinguïns met verschillende volwassen voogden, terwijl beide ouders vertrekken om te jagen. Jonge keizerspinguïns zullen geen partners zoeken en beginnen met broeden totdat ze 4-6 jaar oud zijn.
Keizer Penguin Conservation
De soort is erg gevoelig voor klimaatveranderingen die van invloed zijn op hun Antarctische habitat, die de lay-out van het ijs waarop ze vertrouwen voor het nestelen kan veranderen. Veranderingen in watertemperaturen en stromingen kunnen ook een dramatische invloed hebben op de beschikbaarheid van geschikte prooien of hoe ver de vogels moeten lopen en zwemmen om voedsel te vinden. Keizerspinguïns lijden ook aan predatie door stormvogels en jagers die eieren en kuikens zullen eten, evenals luipaardzeehonden en orka's die volwassen pinguïns doden. Andere bedreigingen voor deze pinguïns zijn olievlekken, overbevissing en onverantwoord toerisme in hun habitat. Strikte instandhoudingsprogramma's om de integriteit van de Antarctische habitat te beschermen zijn essentieel om keizerspinguïns in stand te houden.
Tips voor Backyard Birders
Dit zijn duidelijk geen vogels in de achtertuin, maar ze komen veel voor in dierentuinen en aquaria over de hele wereld. Vogelaars die meer persoonlijke ervaring met keizerspinguïns willen, kunnen ze in gevangenschap bezoeken, en veel pinguïnvriendelijke faciliteiten bieden rondleidingen achter de schermen of meet-and-greet-opties voor nauwere interactie.
Hoe deze vogel te vinden
Het is mogelijk voor vogelaars om een reis te plannen om deze pinguïns in hun inheemse habitat te zien, hetzij met een vogel- of wildobservatietour of een fotografietour. Om de pinguïns te beschermen, is het essentieel om gerenommeerde touroperators te kiezen die de belangen en veiligheid van de vogels tot een prioriteit maken.
Verken meer soorten in deze familie
De Spheniscidae- vogelfamilie is bekend, omdat zowel vogelaars als niet-vogelaars pinguïns gemakkelijk kunnen herkennen. Deze charismatische vogels zijn altijd favorieten om te zien en te genieten, en je kunt meer leuke feiten over pinguïns leren of meer pinguïnsoorten ontdekken, waaronder:
Mis niet al onze profielen voor wilde vogels om meer te weten te komen over uw favoriete soorten en kom regelmatig terug voor nieuwe en bijgewerkte informatiebladen over vogels!
