Bad

Korte geschiedenis van formeel landschapsontwerp

Inhoudsopgave:

Anonim

Buxus hedging is een voorbeeld van formeel landschapsontwerp. David Beaulieu

Misschien wilt u het ontwerp in uw voortuin opnieuw maken, maar weet u niet hoe u aan de slag kunt. Je weet dat je de verzorging van het gazon beu bent, maar je weet niet of je een informeel of formeel landschapsontwerp wilt. Een korte geschiedenisles kan u helpen uw smaak beter te definiëren en de make-over te lanceren die u zo graag wilt.

Inzicht in hoe landschapsontwerpen zijn geëvolueerd, kan voor u precies duidelijk maken wat u van uw landschap verwacht. Misschien valt u zonder het te weten in een van de twee grote denkrichtingen:

  • Formeel ontwerp, met zijn geometrische patronenOf informeel ontwerp, dat geometrische patronen mijdt en streeft naar een meer "natuurlijke" look

Oude Grieken, geometrie en formeel ontwerp

De oude Grieken staan ​​bekend om hun liefde voor wiskunde en filosofie (waartussen een nauw verband bestond). Je hebt gehoord van twee van hun wiskundige nalatenschappen: Euclidische geometrie en de stelling van Pythagoras. Euclid en Pythagoras waren beide oude Grieken.

In de wiskunde en vooral in de geometrie ontdekten de Grieken een wereld van perfectie, zuiverheid en schoonheid die niet bezoedeld kon worden door de realiteit van het dagelijks leven. Het was een toevluchtsoord van de imperfecte wereld om hen heen, een toevluchtsoord waarin perfectie onmiddellijk kon worden opgeroepen. Rechte lijnen, vlakke vlakken, perfecte cirkels: ze zijn zo schoon, helder, ordelijk en duidelijk. Gewapend met een ordelijke mindset gedisciplineerd door wiskunde en verliefd op geometrische patronen, kunnen we soms onze wil opleggen aan de natuur, een centraal thema in de westerse geschiedenis, inclusief de formele geschiedenis van het landschapsontwerp.

Formeel landschapsontwerp en de Engelse opstand ertegen

Een manier om je wil aan de natuur op te leggen, is door de planten in je landschapsontwerp te beperken tot een geometrische lay-out. Het natuurlijke landschap is daarentegen chaotisch, vanuit een artistiek standpunt. Niets is zelfs, er zijn veel ruwe randen en het ene type plant groeit willy-nilly vlak naast het andere, ongeacht de verhouding of andere ontwerpoverwegingen.

Alleen al door de definitie van landschapsarchitectuur, werken we aan verbetering van deze regeling wanneer we ons bezig houden met landschapsarchitectuur. Maar het formele ontwerp gaat verder dan alleen verbetering. Het is verbetering 'met een houding'.

In formeel landschapsontwerp wordt inhoud ondergeschikt aan vorm: de natuur levert de planten (de inhoud), maar we passen zulke rigide richtlijnen toe in hun opstelling (de vorm) dat de meeste aandacht naar de vorm wordt getrokken. Ons eigen handwerk wordt de ster van de show, terwijl de planten slechts ondersteunende rollen spelen. De planten die gekozen zijn om een ​​dergelijke compositie van oudsher te ondersteunen, waren degenen die het gemakkelijkst zijn om mee te werken.

Een plant die goed voldoet aan geometrische patronen is buxus ( Buxus ). Buxusstruiken kunnen gemakkelijk worden gevormd tot goed gedragen hagen die voldoen aan elke vorm die we hen willen opleggen, of het nu een cirkel, rechte lijn, etc. is. In formele tuinen kan een reeks zorgvuldig gerangschikte en onderhouden bukshaaghagen het geheel zijn tuin. Het is geen stijl die veel aan variëteit wordt gegeven, en bloemen spelen ook geen centrale rol.

De Romeinen, die praktische leerlingen van de Grieken, lieten ons in hun literatuur een voorbeeld achter van dit gebruik van buxushagen om eenheid te creëren in het chaotische natuurlijke landschap. Het voorbeeld wordt gegeven door Plinius de Jonge, die het tuinontwerp van zijn eigen landgoed in Toscane beschrijft. Plinius spreekt over getrimde buxushagen die vakkundig zijn ingezet om het landschap op een precieze manier te verdelen. Bovendien werd buxus gebeeldhouwd in topiary beeltenis van dieren, een verdere bewering van beheersing over de natuur (als het ware een plant in een dier veranderen).

Terwijl Europa overging van de Romeinse overheersing naar de middeleeuwse periode, ontbrak het de rijkdom, technische expertise en cultuur die nodig waren voor een landgoed als Plinius. Maar de strakke structuur van het formele ontwerp werd tenminste doorgegeven in de vorm van de knoop-tuinstijl die wordt gebruikt in middeleeuwse kloostertuinen. Renaissance Italië bracht grootschalig formeel landschapsontwerp terug en het bewind van Lodewijk XIV was getuige van de opkomst van de klassieke Franse tuin in Versailles, die het hoogtepunt van deze stijl is.

Kirk Johnson legt uit hoe het formele ontwerp overeenkwam met de opkomst in de 18e eeuw van het Engelse landschapstuinontwerp (hoewel de twee delen een liefde voor grasvelden deelden). Johnson citeert Alexander Pope, de Engelse dichter, als aanstichter voor formeel ontwerp. Paus drong aan op een terugkeer naar de 'beminnelijke eenvoud van de onversierde natuur' en drong er bij ons op aan 'het genie van de plaats te raadplegen', zodat we nooit falen om inspiratie uit de natuur te halen.

Engelse Cottage Gardens

Maar op zijn eigen manier had ook de landschapstuinbeweging een starheid. De grootste klap in de Engelse opstand tegen formeel ontwerp kwam met de evolutie van Engelse cottage-tuinen. Deze opstand kreeg later hulp van de romantische beweging in literatuur en kunst. Dit was een beweging tegen het classicisme en haar waardering voor orde, discipline en matiging. In tuinontwerp vertaalde de invloed van romantiek zich in een nadruk op het gebruik van planten om ons emotioneel te inspireren in plaats van intellectueel. Met zijn mystieke charme en romantische uitstraling weerspiegelt deze stijl zijn historische wortels.

Romantiek richtte zich niet alleen op het emotionele, maar plaatste ook de in het verleden verachte boeren op een voetstuk. En het was oorspronkelijk de boer die cottage-tuinen had aangelegd en onderhouden. Ze hadden dit gedaan voordat het trendy werd bij meer welgestelde groepen. De echte cottage-tuin van de boeren was praktisch en ook esthetisch. Zo waren culinaire en medicinale kruiden veelvoorkomende componenten. Fruitbomen behoorden ook vaak tot de typische planten die in cottage-tuinen werden gebruikt.

Maar nadat Engelse cottage-tuinen buiten boerentjes (en ook buiten Engeland) gevangen raakten, kregen hun esthetische eigenschappen de meeste aandacht. Een van de beroemdste cottage-tuinen is ontworpen door Claude Monet (1840-1926), de Franse impressionistische schilder. Geen enkele discipline had een sterkere invloed op het tuinontwerp dan landschapsschilderkunst. Het was een geval van 'leven dat kunst imiteert'. Monet is een bijzonder interessant geval, niet alleen een kunstenaar die landschappen schilderde, maar ook iemand die actief was in tuinontwerp. Met Monet ging de invloed beide kanten op.

Engelse cottage-tuinen, met hun wilde overvloed aan rozenstruiken, overblijvende bloemen, met wijnranken bedekte tuinbomen en planten die over stenen loopbruggen tuimelen, zijn populair in de VS. Dit is een informele stijl die bedoeld is om een ​​sfeer van luchtige vrolijkheid op te roepen. Het oog feest op een wirwar van bloemen, op een schijnbaar willekeurige manier verspreid, en roept gedachten op van een 'natuurlijk landschap'. De planten zelf zijn net zo belangrijk als hun gebruik in de algehele samenstelling, en de wildheid van de opstelling suggereert een nauwere verbinding met de natuur.

Maar hoewel cottage-tuinen populair zijn in Amerika, is het gazon zonder twijfel het dominante element in de Amerikaanse landschapsarchitectuur.

Geschiedenis van het Amerikaanse gazon

Frederick Law Olmsted en Edwin Budding spelen een grote rol in de geschiedenis van het Amerikaanse gazon. Zoals David Quammen zegt in Rethinking the Lawn , is de geschiedenis achter het Amerikaanse gazon complexer dan je zou denken. Aan de ene kant is er een element van democratisering. Toen Olmsted, de baanbrekende Amerikaanse landschapsarchitect, in 1869 de buitenwijk Chicago van Chicago aanlegde, verbonden open, eentonige grasvelden de huizen van de gemeenschap met elkaar tot iets dat naar collectivisme raakte. Maar er was ook een tegengestelde dynamiek aan het werk.

In 1830 had Edwin Budding een gadget uitgevonden voor het maaien van gazons. Het was het begin van de geschiedenis van de grasmaaier. Voorafgaand aan deze uitvinding konden alleen aristocraten gazongras behouden, dus gazons waren zeldzaam. Toen de maaier arriveerde, grepen huiseigenaren in de voorsteden de gelegenheid aan om een ​​eigen gazon te hebben en zo hun sociale status te verhogen (totdat alle anderen hetzelfde deden). Dus het Amerikaanse gazon heeft elementen van zowel democratische als elitaire neigingen.

Maar er is iets fundamenteler achter de obsessie van Amerika met gazons. Ons verlangen om onze wil op te leggen aan de natuur lijkt de grootste factor te zijn. Het gazon is bedoeld om de ijver te tonen van de persoon die het bezit, niet de planten zelf. Het is opnieuw vorm boven inhoud, zoals in formeel landschapsontwerp.

Een grassprietje is zo saai als de plantenwereld ooit krijgt, dus er is weinig kans dat een van de componenten in dit arrangement de show steelt ten koste van het arrangement als geheel. In tegenstelling tot de speelse helter-skelter-stijl van cottage-tuinen, vertegenwoordigen grasvelden de rechtsstaat en de rede. We beduimelen onze neus voor de natuur door de binnenkant naar buiten te verlengen, een groen tapijt uit te rollen dat ons in staat stelt om vrij over te schakelen tussen buiten en binnen zonder zelfs vuil in het huis te volgen.

Het gazon is een andere landschapssamenstelling met een bevredigend stukje geometrie erin, hoe eenvoudig ook. Het is het antwoord van de arme man op een formele tuin met nette lijnen van buxushaag. Een zorgvuldig onderhouden gazon vertegenwoordigt een horizontaal vlak. Niemand zou opscheppen over een gazon waarvan het gras aan de ene kant 5 centimeter lang was en aan de andere kant 2 centimeter lang. Het hele punt achter een gazon, esthetisch gezien, is de uniformiteit ervan. Het moet uniform zijn, niet alleen in hoogte, maar ook in samenstelling (geen "onkruid") en in kleur. Hoe meer precisie, hoe beter.

Als u het gras maait, wilt u misschien dat Budding de maaier nooit heeft uitgevonden. Misschien wil je je gras zelfs doden en vervangen door iets anders. Maar voordat u een make-over voor landschapsarchitectuur uitvoert, moet u zich afvragen wat u echt uit uw tuin wilt.

Natuurlijk ontwerp versus minimalistische stijl

Als u overweegt over te schakelen van grasveld naar een meer informeel, 'natuurlijk landschap', moet u zorgvuldig overwegen op welke denkrichting u zich abonneert: formeel of informeel. Je kunt zelfs ontdekken dat wat je verlangt beter een 'minimalistisch landschapsontwerp' wordt genoemd. Een landschap opnieuw maken is duur en veel werk. Zorg voordat u begint dat het nieuwe ontwerp echt uw diepgewortelde overtuigingen over het onderwerp weerspiegelt en ook praktisch zal zijn. Als de behoefte aan weinig onderhoud een van uw diepgevoelde overtuigingen is, overweeg dan serieus te minimaliseren.

Aanhalingstekens worden geplaatst rond "natuurlijk landschap" om aan te geven dat, hoewel vaak gehoord, deze terminologie misleidend is. Er is wat werk verzet om een ​​goed verzorgd, maar natuurlijk ogend ontwerp te behouden; het komt niet vanzelf. Als u tuinonderhoud vrijwel wilt elimineren, heeft u een minimalistisch ontwerp nodig, geen "natuurlijk landschap".

Beslissen of u uw gazon wilt vervangen door een informeel ontwerp:

  • Als u uw onroerend goed verkoopt, is het veiliger om bij een gazon te blijven en conservatievere aanplant, zoals de traditionele aanplant. Potentiële kopers zullen eerder een formeel ontwerp willen dan de informaliteit van het 'natuurlijke landschap'. Als uw motivatie voor de verandering is om dichter bij de natuur te komen, zorg er dan voor dat dit uw oprechte overtuiging is en dat u niet alleen toegeeft tot een bevlieging. Vergeet niet dat "onze wil aan de natuur opleggen" niet allemaal slecht is. We zouden nog steeds in grotten leven als onze voorouders dat hadden gedacht. Filosofisch gezien brengt een minimalistisch ontwerp je ook dichter bij de natuur. Als je motivatie voor de verandering is om te besparen op tuinwerk, moet je je ontwerp en plantenselectie zorgvuldig aanpassen om precies dat doel te bereiken. Specifiek heb je een minimalistisch ontwerp nodig, dat je niet noodzakelijkerwijs esthetisch tevreden stelt. De cottage-tuinstijl kan het gevoel geven van een "natuurlijk landschap", maar het is niet minimalistisch: u kunt gemakkelijk evenveel tijd doorbrengen in een cottage-tuin als op een gazon (vooral wanneer u rekening houdt met de installatie). Als u zich comfortabel voelt met een gazon dat minder dan perfect is, hoeft gazononderhoud niet veel van uw tijd te kosten. Natuurlijk wil de echte liefhebber van cottage-tuinen veel tijd doorbrengen in een.

Deugden van het minimalisme:

  • Als u tijd wilt besparen op onderhoud, is uw beste keuze een minimalistisch ontwerp. U kunt bijvoorbeeld het soort schone, heldere uitstraling krijgen dat hoort bij formeel landschapsontwerp door royaal gebruik van mulchen en hardscape. Gebruik stenen muren in plaats van hagen om geometrische vormen te maken. Bouw een uitgebreid stenen terras of plavuizen terras om ruimte in te nemen die anders zou moeten worden onderhouden. Gebruik bodembedekkers in plaats van gras en verbind de delen van uw landschap met brede metselwerkpaden. Zonder aan esthetiek in een onaanvaardbare mate in te boeten, is een minimalistisch ontwerp gericht op meer uit minder halen (wat minder onderhoud voor u betekent). Denk aan de milieu-impact van gazononderhoud. Zelfs als u herbiciden en kunstmest uit uw regime verwijdert, gebruikt u waarschijnlijk nog een gasmaaier. Zeer weinig mensen zijn bereid om de oude, door spierkracht aangedreven, handmatige duwmaaiers te gebruiken om grote gazons te maaien, ondanks het feit dat gasmaaiers luidruchtig, gevaarlijk en vervuilers zijn. Een andere optie is echter de nieuwe batterij-aangedreven grasmaaiers. Als u niet om een ​​"natuurlijk landschap" of een minimalistisch ontwerp geeft, bent u misschien een kandidaat voor formeel ontwerp. Hier is een idee om een ​​nog gedurfdere verklaring af te leggen van je liefde voor ordelijkheid dan een gazon, alleen zou: naast een gazon, hagen planten. Een ontwerp met een goed onderhouden gazon dat wordt afgebakend door scherpe heggen is een gedurfde uitdrukking van uw smaak voor landschapsarchitectuur.