Bad

Hoe etlinger (fakkelgember) binnenshuis te kweken

Inhoudsopgave:

Anonim

Pascal-L-Marius / Getty Images

Etlinger is geen veel voorkomende plant, maar als je er ooit een in bloei hebt gezien, herinner je je hem waarschijnlijk. Ze groeien als typische Alpinia-gingers, met stokken die uit de grond rijzen en platte lansvormige bladeren op de bovenkant van de stok, rechtopstaand. Afhankelijk van de soort kunnen dit vrij grote planten zijn en net als andere gingers zijn ze agressieve telers. Hun bloemen zijn opmerkelijk - ze hebben dezelfde wasachtige schutbladen die typerend zijn voor andere gingers, maar deze bloemen komen uit de wortels op kortere stengels die zich rond de voeten van de grotere bladstokken bundelen. Hoewel er een grote verscheidenheid aan soorten is, heeft degene die je het meest waarschijnlijk zult zien, rode bloemschutbladen met witte en gele accenten.

Dit zijn niet bijzonder gemakkelijke planten om te kweken; je moet uitgerust zijn om echt tropische planten te verwerken, zonder een vleugje koude tocht of droge lucht. Maar als je zo'n omgeving hebt en voldoende ruimte voor een behoorlijke container, zijn deze een opmerkelijke aanvulling op je verzameling.

Groeiomstandigheden

  • Licht: ze geven de voorkeur aan gevlekt licht of ochtendzon binnenshuis. Dit zijn marge- en understory-planten in hun inheems tropisch Azië, maar kunnen binnen wat meer licht vereisen. Water: ze zijn waterliefhebbers en moeten continu nat worden gehouden. Dit betekent niet dat er water staat, maar ze kunnen redelijk met water overgeladen grond aan en zullen blijven gedijen. Zorg voor een goede drainage om wortelrot te voorkomen. Bodem: Elke goede, snel doorlatende potgrond zal waarschijnlijk volstaan. Meststof: Voer gedurende het groeiseizoen met een zwakke vloeibare meststof.

Voortplanting

Omdat deze zo moeilijk te vinden zijn in de teelt, moet je waarschijnlijk elk exemplaar dat je het geluk hebt te vinden, vermeerderen. Voortplanting kan worden bereikt door middel van zaad (meestal gekocht) of door wortelverdeling. Worteldeling is vrij eenvoudig. Verdeel een levensvatbaar stuk wortel met ten minste drie groeiende knopen indien mogelijk en plaats het in zijn eigen pot. Geef consequent en licht water totdat nieuwe groei begint te ontstaan. Worteldivisies hebben consistente warmte nodig.

verpotten

Zorgvuldig verpotten is nodig om uw exemplaar gezond te houden. Planten moeten jaarlijks of om het jaar worden verpot, afhankelijk van hoe snel ze groeien. Ze verspreiden zich door een wortelstokwortelsysteem, dus een plant die klaar is om opnieuw te worden verpot, komt gemakkelijk uit de container. Verdeel de kluit tijdens het verpotten om te eindigen met twee planten en verwijder alle dode of bruine wortelsecties. Verpot in verse, rijke potmedia en voed de nieuw verpotte plant met een meststof met gereguleerde afgifte.

rassen

Er zijn ongeveer 50 soorten Etlingera in tropisch Azië. Net als veel andere soorten, is er enige verwarring over hun naamgeving. Deze planten zijn ook bekend bij het geslacht Nicolaia en Phaeomeria, die geen van beide meer goed worden gebruikt. De planten zijn echter nog steeds te vinden met deze labels. Op één na zijn alle soorten Etlingera zeer zeldzaam, tot het punt van onmogelijk te vinden. De enige soort die je waarschijnlijk in de teelt zult vinden, is E. elatior (ook Nicolaia elatior en Phaeomeria magnifica). Deze plant kan in het wild tot 18 voet groeien, maar je kunt met succes in een grotere container groeien. Het heeft rode, wasachtige bloemschutbladen.

Kwekers Tips

De kunst om deze planten te laten groeien, is om de tropen zo dicht mogelijk na te bootsen. Dit betekent veel water, warmte en vochtigheid, met sterk maar niet direct zonlicht. Als je plant bruine bladranden begint te ontwikkelen, krijgt hij waarschijnlijk niet genoeg water of is de luchtvochtigheid te laag. Als de plant niet bloeit, ondanks een gezonde bladgroei, is het probleem waarschijnlijk een gebrek aan licht. Etlingera is kwetsbaar voor ongedierte, waaronder bladluizen, wolluis, schaal en witte vlieg. Indien mogelijk, identificeer de besmetting zo vroeg mogelijk en behandel met de minst giftige optie.