Bad

'Emerald green' arborvitae: zorg- en groeigids

Inhoudsopgave:

Anonim

DEA / RANDOM / De Agostini Picture Library / Getty Images

Het arborvitae ( Thuja ) geslacht van struiken en bomen omvat drie verschillende soorten bestaande uit een groot aantal evergreens, variërend in grootte van 3 voet tot 70 voet, met vormen variërend van lage terpen tot torenhoge piramides. Hun populariteit als landschapsplanten is te danken aan hun snelgroeiende, gemakkelijk te verzorgen natuur en de visuele interesse die ze het hele jaar door hebben voor een landschap. Een van de meer populaire cultivars van de Thuja occidentalis- soort arborvitae is 'Emerald Green', zeer gewaardeerd als een haag of schermplant. Deze cultivar wordt soms 'Smaragd' genoemd, omdat de plant oorspronkelijk in Denemarken is ontwikkeld ( Smaragd is het Deense woord voor smaragd ).

Terwijl andere leden van de T. occidentalis- soort torenhoge exemplaren kunnen zijn tot wel 60 voet lang, is 'Emerald Green' een semi-dwergcultivar met een smalle piramidevorm. Het gebladerte bestaat uit platte sprays van glanzend felgroen. De boom heeft urn-vormige kegels van ongeveer 1/2 inch lang die in de herfst roodbruin worden. De meeste exemplaren zijn 7 tot 15 voet hoog en bereiken soms 20 voet.

Dit is een zeer populaire plant voor hagen en schermen, vooral in koudere klimaten. Het kan ook een goede basisplant zijn en wordt soms afzonderlijk geplant als een landschapsplantplant. Af en toe wordt deze plant gesnoeid om spiraalvormige topiaires te vormen.

Botanische naam Thuja occidentalis . 'Smaragdgroen'
Veelvoorkomende namen 'Emerald Green' arborvitae, 'Smaragd' arborvitae
Planttype Groenblijvende naald
Volwassen maat 12 tot 14 voet lang, met een spreiding van 3 tot 4 voet
Blootstelling aan de zon Volle zon tot halfschaduw
Grondsoort Breed scala aan grondtolerantie, maar geeft de voorkeur aan vochtige, goed doorlatende leem die neutraal tot alkalisch zijn in pH
Bodem pH 6 tot 8
Bloom tijd Bloeit niet
Bloem kleur Bloeit niet
Winterhardheidszones 2 tot 7
Inheemse gebieden T. occidentalis is inheems in oostelijk en centraal Canada zuidelijk tot noordelijk Illinois, Ohio en New York, met kleinere populaties gevonden in de Appalachen tot Noord-Carolina.

Smaragd met kegels. Ursula Sander / Getty Images

J. Paul Moore / Getty Images

Hoe 'Emerald Green' Arborvitae groeien

Plant 'Emerald Green' arborvitae in matig vochtige, goed doorlatende grond in een volle zon tot halfschaduw. In warmere klimaten heeft wat schaduw de voorkeur. Het moet niet in de volle schaduw worden geplant, omdat dit de dichtheid van het gebladerte aanzienlijk vermindert. Vermijd blootgestelde, winderige locaties, vooral in koudere klimaten.

Herfst is over het algemeen de beste tijd om een ​​arborvitae te planten, omdat dit hittestress minimaliseert. Dit zijn snelgroeiende struiken / bomen, dus laat 3 tot 4 voet tussen de planten als je 'Emerald Green' als een haag of scherm plant. Zorg er bij het planten van een container of bol-en-jute struik voor dat de kluit net iets boven het niveau van de omringende grond is. Bij het opvullen van het gat de grond niet te strak inpakken, waardoor de wortels kunnen stikken. Geef twee keer per week diep water totdat de plant zich vestigt. Eenmaal gevestigd, hebben deze bomen wekelijks ongeveer 1/2 inch water nodig door regenval of irrigatie.

Bodem moet vochtig worden gehouden, maar niet vochtig; breng elk jaar een dikke laag compost of mulch over de wortelzone aan om het bodemvocht te behouden. Voeding is meestal niet nodig bij deze planten.

Zware sneeuw kan takken breken, dus het afborstelen van zware sneeuw is een goed idee. Gebroken ledematen moeten worden afgesnoeid en de planten moeten mogelijk rechtop worden uitgezet totdat ze herstellen.

Licht

'Emerald Green' arborvitae moet in de volle zon worden gekweekt tot halfschaduw. Over het algemeen hebben ze dagelijks minimaal 6 uur zon nodig; te weinig zonlicht zal de planten schaars en langbenig maken.

Bodem

Plant arborvitae in vochtige maar goed doorlatende grond die neutraal tot alkalisch is in pH. Deze struiken houden niet van wortels in vochtige grond.

Water

'Emerald Green' moet de eerste paar maanden na het planten twee keer per week water geven, en vervolgens het volgende jaar ongeveer een keer per week water geven (ongeveer 1 inch). Eenmaal vastgesteld, zorg ervoor dat ze wekelijks ongeveer 1/2 inch water krijgen, hetzij door regenval of irrigatie. Te weinig water zorgt ervoor dat het gebladerte geel of bruin wordt, terwijl overmatig water naaldverkleuring en wortelrot kan veroorzaken.

Temperatuur en vochtigheid

'Emerald Green' arborvitae doet het beter in koelere, drogere klimaten. In zeer vochtige omstandigheden kunnen schimmelziekten een probleem zijn. Verbetering van de luchtcirculatie kan schimmelproblemen voorkomen.

Kunstmest

Deze plant heeft normaal geen voeding nodig. Als de nieuwe groei echter zeer schaars of langzaam is, wordt voeding met een uitgebalanceerde meststof met alle belangrijke voedingsstoffen aanbevolen.

Snoeien

Licht snoeien in het vroege voorjaar kan 'Emerald Green' helpen netjes te blijven en een dikkere groei te bevorderen. Dit houdt in dat de bladdelen van de tak licht worden getrimd en niet tot kaal hout wordt gekapt. Dode of zieke takken moeten worden verwijderd om bederf te voorkomen en de luchtcirculatie te verbeteren.

Snoei om de natuurlijke vorm van de struik te behouden - breder aan de onderkant en taps toelopend naar boven. Dit is een van de arborvitaecultivars die soms wordt gesnoeid om spiraalvormige topiary te vormen.

Veel voorkomende problemen

Arborvitaes hebben zelden last van insecten- en ziekteproblemen, maar ze hebben soms last van naald- en takjesziekte veroorzaakt door schimmels, vooral als de luchtcirculatie slecht is. Om de ziekte te bestrijden, snoei je alle aangetaste takken af ​​en behandel je met een fungicide.

Bagworms kunnen zich ook voeden met het gebladerte van arborvitaes. Beheers ze door de eierzakken met de hand te plukken en te vernietigen voordat de insecten uitkomen. Spintmijten en stengelkanker kunnen ook problemen zijn.

Het gebladerte kan geelbruin worden met winterbrand op blootgestelde plaatsen, vooral in het noordelijke uiterste van de winterhardheid. De takken zijn gevoelig voor breuk door ijs en sneeuw.

Leyland Cypress versus 'Emerald Green' Arborvitae

De koude winterhardheid maakt 'Emerald Green' arborvitae een solide keuze voor noordelijke landschapsarchitecten, die anders de Leyland-cipres zouden kunnen gebruiken, een favoriet in zone 6 en hoger (Leyland wordt vaak in het zuiden geteeld). 'Emerald Green' arborvitae kan ook de keuze zijn boven Leyland-cipressen in gevallen waarin een hoge boom ongepast zou zijn.

Terwijl sommige cultivars van Leyland-cipres op volwassen leeftijd minstens 60 voet bereiken, bereikt 'Emerald Green' arborvitae meestal slechts 12 tot 14 voet hoog. Ondanks deze verschillen zien de twee bomen er ongeveer hetzelfde uit en zijn ze allebei populair, vooral als privacyschermen met 'levende muur'.